Reis

Over de reis van gisteren valt weinig te vertellen. Ik had gehoopt dat de luchthaven van Tripoli een oord met exotische trekjes zou zijn, maar het was gewoon een luchthaven. In hotel Le Crillon stond het bier koud. Dat hadden we wel verdiend, althans voor ons gevoel. Eenmaal op bed vielen we als een blok in slaap.

Vanochtend werd ik wakker door een klop van Peter op mijn kamerdeur. Het was tien uur, tijd voor koffie en een verkennende wandeling. Benin wordt bevolkt door een plezierig soort mensen, is mijn eerste indruk. Het is warm en verontrustend bewolkt. Maar dat is verder naar het noorden vast minder, zeg ik hoopvol tegen mezelf.

Het station hier lijkt wel een opslagplaats van lege kratten. Achter een halfgesloten deur aan de zijkant zat een man. Die vertelde ons dat we hier wel degelijk met een station te maken hadden. De trein naar Bohicon vertrekt dinsdag vroeg in de morgen.